کد مطلب:34619 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » اعتقادات

برجستهترين انسان كامل كيست و چرا؟

اميرالمؤمنين(ع) برجستهترين انسان كامل و نيز شخصيت ممتازي است كه قبل از خلقت عالم وجود، نور او و نور رسول الله(ص) به صورت يك مجموعه خلق شد؛چنان كه رسول اكرم(ص) ميفرمايد «خلقت انا و عليّ من نور واحد» (موسوعه امام علي، 8/64). سپس اين نور واحد، عوالمي را پشت سر گذاشت و به اين نشأه از عالم وجود رسيد تا اين كه در دنيا، يكي در لباس نبوت جلوه كند ديگري در جبّه امامت.



براي غير ذات نوراني ائمه معصومين (ع)، نه شناخت عارفانه شهودي كُنه اميرالمؤمنين (ع) مقدور است و نه معرفت حكيمانه حصولي عمق يا اوج او ميسور.



انسان كامل، چونان اميرالمؤمنين، علي بن ابي طالب (ع)، عصاره نظام آفرينش است و آنچه در جهان امكان به طور كثرت، منشور است، در حقيقت علي بن ابي طالب (ع) به طور وحدت ملفوف است و هماهنگي اين لفّ و نشر، پيام خاص خود را دارد و آن اين كه وجودهاي طبيعي، مثالي، عقلي و الاهي اشياي عيني، همتاي مراحل چهارگانه وجود اين عبد محض و با اخلاص خداوند خواهد بود؛ به طوري كه اگر نطام تكوين به صورت انسان كامل متمثّل گردد، همان حضرت علي(ع) خواهد بود و اگر حقيقت انسان كاملي مانند علي بن ابي طالب (ع) به صورت جهان عيني متبلور شود، همين جهان كنوني خواهد شد و اين تبادل و تعامل متقابل، محصول تطابق لفّ و نشر است كه به آن اشارت شد. از اينرو، آن حضرت (ع) درباره خويش چنين فرمود «ما لله ايةٌ اَكبرَ منّي» (بحار، 13/206)؛ [براي خداوند، نشانهاي بزرگتر از من نيست.] همانطور كه بزرگتر از مجموع جهان چيزي نيست.



راز اين آيت كبرا بودن را بايد در مظهريت انسان كامل براي اسم اعظم الاهي جست و جو كرد. البته ذوات نوراني اهل بيت عصمت و طهارت (ع) چون از سنخ وحدت ويژه برخوردارند «و ان ارواحكم ونوركم و طينتكم واحدة طابت و طهرت بعضها من بعض» (مفاتيح الجنان/زيارت جامعه كبيره)، همه آنان آيت كبراي خدايند.



اثر اين هماهنگي كامل انسان معصوم و جهان را ميتوان درعلم غيب انسان كامل، نسبت به آنچه در جهان ميگذرد و نيز تاثير وي در آن را به اذن خداوند مشاهده نمود.



انسان كامل همچون حضرت علي (ع) همتاي قرآن حكيم است كه اين كتاب سترگ، گذشته از تصديق صحايف آسماني انبياي سلف، بر همه آنها هيمنه و سيطره دارد و چون اوج مقام منيع هر پيام آوري، همانا صحيفه آسماني اوست و قرآن كريم بر همه آن كتابها مهيمن است، انسان كامل نيز كه طبق حديث متواتر «انّي تارك فيكم الثقلين؛ كتاب الله و عترتي اهل بيتي... لنْ يفترقا حتّي يردا عليّ الحوض» (بحار،2/226)، كفو قرآن مجيد است و در هيچ مرحله وجودي از او جدا نخواهد بود، سرآمد همه انسانهاي كامل است؛ مگر آنكه براي همه آن ذوات نوراني نبوي و ولوي، وحدت ويژهاي در نشأه فراطبيعي قائل شد كه با ارتفاع كثرت، سخن از هيمنه و مانند آن مطرح نخواهد شد.

---

آية الله جوادي آملي


علي(ع) مظهر اسماي حُسناي الاهي